Aleksandra Kaca

Kompozytorka, songwriterka, italianistka. W swojej twórczości koncentruje się przede wszystkim na barwie. Chętnie sięga po nieoczywiste połączenia, jak zestawienie harfy i fortepianu w Smugach cienia, czy saksofonu sopranowego i barytonowego z elektroniką w Argumencie snu. Zdobyła pierwszą nagrodę w 56. Konkursie Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda, była też beneficjentką programu uruchomionego przez Stowarzyszenie Akademia im. Krzysztofa Pendereckiego „Muzyka Naszych Czasów”, w ramach którego wybrane utworu zostały zarejestrowane przez DUX, a partytury wydane nakładem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.

 

Utwory kompozytorki wykonywane były w Stanach Zjednoczonych, Norwegii, Danii, Hiszpanii, Francji, Niemczech i w Polsce, m.in. podczas Warszawskiej Jesieni, Sacrum Profanum, Warszawskich Spotkań Muzycznych, Mixtur (Barcelona), ManiFeste (Paryż), Pulsar Festival (Kopenhaga), Panorama Festival (Aarhus), w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego, Filharmonii Narodowej i Nowym Teatrze, m. in. przez Ensemble intercontemporain, NOSPR, Hashtag Ensemble, Esbjerg Ensemble, Anię Karpowicz, Kebyart.

 

W latach 2019-2021 była menedżerką kooperatywy Hashtag Ensemble, specjalizującej się w wykonawstwie muzyki współczesnej. W 2015 wraz z Teoniki Rożynek, Żanetą Rydzewską i Rafałem Ryterskim założyła grupę kompozytorską gen~.rate, z którą stworzyła cykl Koncertów Muzyki Nowej (2015–17) oraz polisensoryczny spektakl EMBODY (2018).

 

Ukończyła italianistykę na Uniwersytecie Warszawskim, w międzyczasie odbyła studia częściowe na Uniwersytecie LUMSA w Rzymie na kierunku produkcja kultury, dziennikarstwo i multimedia. Jest także absolwentką Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, gdzie ukończyła podyplomowe studia Menedżer Artysty w Warszawie oraz kompozycję w klasie Marcina Błażewicza (studia licencjackie) i Krzysztofa Baculewskiego (studia magisterskie). Zrealizowała także częściowe studia kompozytorskie w Królewskiej Akademii Muzycznej w Aarhus w klasie Simona Steena-Andersena i Nielsa Rønsholdta. 

 

Wybrane utwory: Smugi cienia na harfę, fortepian i wiolonczelę (2014), Mémoire de l’ombre na wiolonczelę (2015), Límites na kwartet smyczkowy i multiperkusję (2015), Flarlægur na skrzypce i altówkę (2016), Volière II na klarnety, wiolonczelę i kontrabas (2017), Reflecting pool na ensemble (2017), Motion blur na altówkę, akordeon i warstwę elektroniczną (2017), Argument snu na saksofony i warstwę elektroniczną (2017), Unseen na zespół, światło, video mapping i warstwę elektroniczną (2018), Common ground na zespół i warstwę elektroniczną (2018), Unseen na ensemble, światło, video mapping i warstwę elektroniczną (2018), Coal na flet, klarnet basowy, skrzypce, wiolonczelę, sampler i live electronics (2020), rilievo na orkiestrę i elektronikę (2020), Inner (2020) na flet, rekorder altowy, elektronikę i video, Envers (2021) na zespół i elektronikę, Abisal (2021) na kwartet saksofonowy, Spaces (2022, cykl miniatur elektroakustycznych).